16 ‘Aciɛɛn de Nhialic abï tɔ̈u ë raan yeth, raan ee wun kekë man tɔ yäär.’ “Ku abïï kɔc kedhie jɔ bɛ̈ɛ̈r an, ‘Amiin!’
ke lueel an, “Aciɛɛn anu në Kanaan yeth! Abï ya lïm de mïthëkɔcken.
“Ye wuur riëëu ke moor, ke yï bï cieŋ ke yï rɛ̈ɛ̈r piny gëm ë Bɛ̈nydït Nhialicdun week.
“Raan lɛ̈m wun kërac, ku nɔn ee yen man ke näk.
Amawoou në raan ee ye lɛ̈k kɔc ë dhiëëth en, “An eeŋö cak wek ɛn aya?”
Wek kɔc tɔ̈u në pänydïtic we cïï wärkun ku märkun ee riëëu. Wek ee alɛi math ku yak kake diëër abɛɛr ku mïth abɛɛr nööm.
Ku ŋɛk ë ye man riëëu kekë wun, ku yak kööl de Thabathdï döt, ee Yɛn Bɛ̈nydït Nhialicdun.
Na lɔ raan wun kekë man läm aciɛɛn raanë abï dhil nɔ̈k, në biäk cïï yen wun kekë man lam, ku riɛmde abï nu ë yeyeth yetök.
‘Ye wuur riëëu ke ke moor, cït man cän yïn yɔ̈ɔ̈k Yɛn Bɛ̈nydït Nhialicdun, aguɔkï ceŋ ë run juëc, ku abï piath ke week, piny bï Bɛ̈nydït Nhialicdun gäm week.