1 Na wën ke lueel Mothe an, “Acïn mony cï roc, ku nɔn ee mony cïï ë ruɔŋde tɛ̈ɛ̈m bei, bï tɔ̈u në amatnɔm de Bɛ̈nydïtic.
Kɔc ke ater acïk wëuke peec kedhie. Acï keek tïŋ ke ke lɔ tëɣeric guöp, të cïï Bɛ̈nydït pɛ̈n juöör cie Judai, ke ke cïï bï aa lɔ në akutnɔmdu yic.
Du tiiŋ de wuur ee kɔɔr bäk tɔ̈c wekë yen, kënë abï wuur yɔ̈ɔ̈r guöp.
Judai ayï Girikii aliu ee tënë, ayï lïm ayï raan ë cath ë këde yenhde aliukï ayï moc ayï tik aliukï aya: week wedhie wek ee tök në Kërtho Yecu yic.
Yɛn duëër piɔ̈u miɛt të cï kɔc ë we tɔ diɛɛr ë wël röt tɛɛm wei.
Gɔl ë rem de diäk leer tueŋ, mïth ke mïthken aduëërë ke lɔ në amatnɔm ë kɔc ke Bɛ̈nydït yiic.
‘Aciɛɛn de Nhialic abï tɔ̈u ë raan yeth, raan lɔ wun yɔ̈ɔ̈r guöp në baŋ cï yen tɔ̈c kekë tiiŋ tök në diäär ke wuniic.’ “Ku abïï kɔc kedhie jɔ bɛ̈ɛ̈r an, ‘Amiin!’