26 “Ku wek cï jai në luɔi bä wek lɔ ëtɛ̈ɛ̈n, wek cï jam de Bɛ̈nydït Nhialicdun rɛɛc.
Ku kuarkuɔ aake ye kɔc ɣɛ̈ɛ̈c kenïïm acïk nïïm riɛl ëtör gokï lööŋku kɛ̈n gam.
ku acïk bɛ̈n rɛɛc ku tɔkï wëidït ɣerke göth. Ago Bɛ̈nydït ja aa raan de aterden ku thɛ̈ɛ̈r ke keek.
Duökï göth në Bɛ̈nydït, ku duökï riɔ̈c në kɔc cieŋ piny. Abuk keek rum ëthiäu, Bɛ̈nydït atɔ̈u ke wook, ku ë yiëth tiaam, yiëth wään ee keek kuɔny. Ka week duökï riɔ̈c.
Week kɔc ril nïïm, kɔc kënë cueel piɔ̈ɔ̈th, ku kën ëke cueel yïth, wek ee cool ë luel ater në Wëidït ɣer ëcaŋɣɔn: cït man ë kuarkun, ayï week aya.
Ku jɔtkï mïth ke tiim nu ë pinyë në keek ëtök, gokï mïth ke tiim yiɛ̈n wook ku luelkï an, ‘Ee piny piɛth yen gëm Bɛ̈nydït Nhialicda wook.’
Na wën ke we yɔ̈ɔ̈k, aguɔkï kan piŋ wek cï jam de Bɛ̈nydït rɛɛc gam, ku në ciën piɔ̈ndun, wek cï bɛ̈n lɔ tueŋ lakï piny ë kuur.
Ku wään cien we tooc në Kadec Barniya ku thɔn week bäk piny lɔ nööm piny cï gäm week, acäk bɛ̈n rɛɛc thok, ku akɛ̈nkï ŋɔ̈ɔ̈th ku riëëukï lööŋke.