Na wën, ke bɛ̈ny de rem, kekë kɔc cath në yen, kɔc tit Yecu, të cï kek niɛŋ cï piny rɔt niɛŋ tïŋ, ku tïŋkï ka cï looi, agokï riɔ̈ɔ̈c arëët, ku luelkï an, “Ee yic, kënë ee Wën ë Nhialic!”
Na wën, ke bɛ̈ny de rem ë alathkëër, bɛ̈ny wën kääc ë yenɔm tueŋ, të cï en e tïŋ ke cöt aya, ago thöök, ke jɔ lueel an, “Ee yic, raanë aaye Wën ë Nhialic!”
Na wën, aa dutkï yen ë wïïn, ke Paulo thiëc bɛ̈ny de rem, bɛ̈ny kääc ë yelɔ̈ɔ̈m an, “Cï päl week nɔn bä wek raan dui ë waat ku ye Romai, të ŋoot en ke kënë yiëk yeth gääk?”
Go bäny ke rem cɔɔl kaarou, ku jɔ ke yɔ̈ɔ̈k an, “Takï bot ke rem de tɔŋ kaarou guik bïk lɔ Kaitharia, ayï rem de tɔŋ cath ë jöŋgöör kɔ̈ɔ̈th kathiërdhorou, ku rem de tɔŋ muk tɔɔŋ bot kaarou, abïk jäl ë thaar kadiäk ëlë wakɔ̈u.
Të cï kɔcpiööcë e piŋ nɔn nu Petero ë Luda, (Jopa ee paan thiääk ke Luda), ke ke jɔ kɔc tooc kaarou, lek lɔ̈ŋ an, “Dap bɛ̈n tëde wook, cak, an, de kë gäu yïn, ke nyääŋë piny.”