Të cä wek Abraɣam tïŋ, ku tiëŋkï Yithaak, ku Jakop, ku tït kedhie, ë ciɛɛŋ de Nhialic yic, ku wegup ku cï we ciɛɛc biic, ke dhiëëu abï nu kekë ŋëny de lec!
Wek ee mïth ke tït, ku yak mïth ke löŋ, löŋ cïï Nhialic mac kekë kuarkuɔ, wään yöök en Abraɣam an, ‘Ku në käu de yïnguöp abï dhiëën ke piny nɔm aa thieei kedhie.’
Ayek kɔc ke Yithriɛl, ku muŋ cï Nhialic ke muk ë dhuëëŋ ee këden, ayï lööŋ cï mac, ayï tɛ̈ɛ̈u cï löŋ tääu piny, ku luɔi de ka ke Nhialic, ku läm, ku ka cï kɔn lueel, an, bï ke gäm keek, ayek kaken,
Acïtkï apiöŋ de wɛ̈ɛ̈r apiöŋ ee rɔt miɔɔk, abïk ayärden gut cït man ë amoth. Acïtkï kuɛl ee tai, luɔi cï Nhialic duëëradur col ëcut tɔ̈ɔ̈u bï aa këden aɣet athɛɛr.
Ku jɔ̈k, ku kɔc ee thuëth, ku kɔc ee diäär kɔɔr, ku kɔc ee kɔc nɔ̈k akurkï, ku kɔc ee yiëth lam, kek atɔ̈ukï biic, ayï raan ëbɛ̈n raan nhiaar lueth ku ye lueth töör.