Aye Bɛ̈nydït lueel an, “Aa ye këdï piɔ̈ndï yen aa tɔ yen guöm, thonde aaye miɔ̈c näk bï päl de awɛ̈ɛ̈c bɛ̈ɛ̈i. Ka yen abïï kuatde tïŋ, abï pïïr ë run juëc aläl, ku në kueerde këdiën kaar abï tiam.
“Yɛn cï kɔc mät në yɛn cɔɔl, ku acïk jaai bïk a kony. Bäny ke kakë Nhialic ku röördït acïk thou në kuɛɛr ke pänydïtic, ke ke kɔɔr kë cam bï keek muk apïïr.
Wɔikï, kööl abɔ̈, yeka bɔ̈yë ënɔɔnë, kööl bï we thiäi wei, lɔ ŋɛk tëde ku lɔ ŋɛk tëde, ku nyääŋkï ya piny yatök: ku yɛn cïï tɔ̈u a tök, luɔi nu Wäär kekë ɛn.