Ku lɛ̈kkï Melik an kë bï rɔt looi kï: Të le kek pänydït thöl në yïk, ku thök kɛ̈l, acïkï athölbö bï bɛ kut ëbɛ̈n, ka athänduŋ de bääny de Melik abï yic dak.
Ku week abäk ŋic apiɛth nɔn cïn wek yic bäk athölbɔ̈ aa kut tëde bäny ke kake Nhialic, ku Lebai, ku kɔc ee Nhialic pal në diɛt, ku kɔc ee kal tiit thok, ku kɔc ee luui në Luaŋdïtic ku nɔn ee kek kɔc kɔ̈k lui ɣön ë Nhialic.
Ka ye piny ke luɔk ayek lɔ tëde meliik cï tääu në wo nïïm, në biäk cïï wok karɛc looi. Keek ayek këdɛn cïk tak luöi wook ayï ɣɔ̈kkuɔ, ka wok tɔ̈u në jiɛthëpiɔ̈u ku nɔm muum dït agökic!”
Go, an, “Ɣɛɛ, aye ke kut.” Na wën, aacï bɛ̈n ɣöt ke Yecu kɔn thiëëc an, “Ye luel wudï, Thimon? Ee yïŋa ee meliik ke pinynɔm kuöt athölbö ayï guaaric? Ee kɔcken, ku ye alɛi tei?”
Na ɣɔn, ë ruöön ë ciɛɛŋ de Tibero Kaithar, ruöön ee kek thiëër ku dhïc, ruöön nu Pontio Pilato ke ye bɛ̈ny ë Juda, ku ye Ɣerod bɛ̈ny de Galili, ku ye Pilip mänhë bɛ̈ny de Yituria, ku piny de Tarakoniti, ku ye Luthanio bɛ̈ny de Abilini,
Na wën, ee raanë cök, ke Judath raan de Galili ke jɔt rɔt, ë akööl wään ë ke kɔc gɔ̈ɔ̈r rin, ku thel kɔc juëc ë yecök: ku jɔ thou aya, go kɔc piŋ këde agokï thiëi roor kedhie.