“Yɛn bï cöörkï wat në kueer kën kek kɔn tëëk. Yɛn bï mɔ̈ɔ̈thden tɔ ye ɣɛɛr ku luɔi piny de yic ŋɔny ke lip në kenïïm. Kek gutguut cä lueel ka, ku abä ke muk ke ke cïï mär në yanɔm.
Go kut ë kɔc cath tueŋ kekë kut ë kɔc biɔth ke ciëën gokï ya cööt an, “Ɣothana ë tɔ̈u ke wën ë Debid! Thieithieei ë raan bɔ̈ në rin ke Bɛ̈nydït! Ɣothana ë tɔ̈u tënhial ya!”
“Wëidït ke Bɛ̈nydït acïk nyuc ë yaguöp, En aa tɔc en a guöp, bä kɔc kuanynyïïn aa guiëër wëlpiɛth. Acï a tooc bä kɔc cï piɔ̈ɔ̈th jiɛth bɛ̈n duut piɔ̈ɔ̈th, Ku bä kɔc cï mac bɛ̈n guiëër luny bï ke lony, Ku guiëër cöör yïn bï kek bɛ yïn,
Ku yen aaye tiët, ku aŋic nɔn cï Nhialic e lɛ̈k en, abï gutguut lueel an, Në mïth ke thardu yïguöp, yɛn bï Kërtho jat nhial, raan bï rëër ë thöönydu nɔm.