Ënɔɔnë të cä wek röl de kaaŋ piŋ, ku aruöör ku thom ku lɔ̈ɔ̈r leŋ ku lɔ̈ɔ̈r dït ku agiɛɛr ku ka kɔ̈k ye gut, guötkï wenïïm piny ku lamkï kë cï käär. Na cäkï loi, ke we bï cuat ë many dɛ̈pic raantök. Yak tak de yanh duëër we kony?”
Aa dït aläl ka kɔc ke wuöt ë piny nɔm ëbɛ̈n, ku juöör, ku dhiën ku thook, aake ye riɔ̈ɔ̈c në yen abï ke lath. Na kɔɔr bïï raan nɔ̈k, aye nɔ̈k, ku na kɔɔr bïï raan tɔ pïïr aye tɔ pïïr. Raan kɔɔr bï riëëu ayï riëëu ku raan kɔɔr bï yɔ̈ɔ̈r aye yɔ̈ɔ̈r.
Go Yecu ke cɔ̈ɔ̈l të nu yen, ku yöök keek an, “We ŋic kɔc wën cï tɔ ye bäny ceŋ piny ë juöör nïïm, nɔn ee kek kɔc cieŋ ë ciɛɛŋ ril, ku röördït ë keyiic aye keek cieŋ.