Go Yecu mim. Na wën, ke lueel bɛ̈nydïït ë kake Nhialic an, “Yïn ta luel gutguut në rin ke Nhialic pïïr, lɛ̈kë wook nɔn ee yïn Kërtho guöp, Wën ë Nhialic.”
Na wën, ke bɛ̈ny de rem, kekë kɔc cath në yen, kɔc tit Yecu, të cï kek niɛŋ cï piny rɔt niɛŋ tïŋ, ku tïŋkï ka cï looi, agokï riɔ̈ɔ̈c arëët, ku luelkï an, “Ee yic, kënë ee Wën ë Nhialic!”
an, “Wek röör, eeŋö luɔɔi wek kakë? Wok ee kɔc tei, wok kït piɔ̈ɔ̈th ë week! Ku wek guïïrku wëlpiɛth, ke we bï röt yal wei ë kaɣäär yiic cït ee kakë, ku jakï wepiɔ̈ɔ̈th wël Nhialic pïïr, Raan ë cak nhial ku piny ku wɛ̈ɛ̈r, ku ka nu ë keyiic kedhie.
We ye tïc nɔn aa wek awerek de Kërtho, awerek cï looi në wook, ku kënë gɔ̈ɔ̈r ë miök ë gäär, ee Wëi ke Nhialic pïïr kek ë gɛ̈ɛ̈rë ye, ku acie pɛɛm ë kur kek ë gäär kɔ̈ɔ̈th, ee pɛɛm cɔl piɔ̈ɔ̈th ke kɔc.
Ayï luaŋ ë Nhialic bï jam mat kekë yiëth adï? Ku week, wek aye luaŋ ë Nhialic pïïr, acït man cï Nhialic e lueel an, “Yɛn bï rëër ë keyiic, ku cath ë keyiic, ku yɛn bï aa Nhialicden, ku kek abï aa kɔckï.”
Ka week mïthëkɔckuɔ, yak röt tiit apiɛth ke bï ciën raan töŋ ee kërac looi në weyiic. Raan cïn gäm në yepiɔ̈u, raan ee rɔt dak ciëën në gäm de Nhialiny pïïric.
Riɛm de Kërtho Raan cï rɔt gäm Nhialic ke cïn guöp tëthiin col në Wëidït ee tɔ̈u athɛɛr, bï keek wöör ë wär yïndï? Në wɛ̈k bï yen wook waak piɔ̈ɔ̈th në luɔi ee thuɔɔu bɛ̈ɛ̈i abuk ciën kë ŋïcku röt, ke wo bï kake Nhialiny pïïr aa looi.