Nhiëërduön agɔk acïï rɔ̈ŋ ke yɛn. Ayï dönduön piɛthë cï yïn lïmdu döt, acïkï rɔ̈ŋ në yɛn kedhie. Yɛn aa tem wɛ̈ɛ̈r de Jordan ke ye thieec tei yetök yen muɔ̈k në yaciin. Ku ënɔɔnë, yɛn ë bɛ̈n ciëën wokë luuny kaarou.
Piŋ wothook, Nhialic, ku woi wook, ku tïŋ nuan nu wok thïn, ku nuan cï pänydït muk rinku yök. Yïn lɛ̈ŋku ku acie biäk de piathëpiɔ̈nda ee luɔi ee yïn piɔ̈u kok.
Yen abä wek aa wɛ̈ɛ̈t ke wuöörduön nu paannhial, yen aye akölde tɔ bɔ̈ bei ë kɔc nïïm kɔc rac ayï kɔc piɛth, ku ye deŋde tɔ tueny të nu kɔc piɛthpiɔ̈ɔ̈th ayï kɔc racpiɔ̈ɔ̈th.
Go raan ë athölbö tɔ kut kɔ̈ɔ̈c tëmec, ku reec e nyin jat nhial, ku jɔ yepiɔ̈u biɔ̈ɔ̈k, ku lueel an, ‘Nhialic kok piɔ̈u we yɛn, yɛn ee raan ee kërac looi!’
Acï bï aa yen! Yeka, tɔ Nhialic ee yic, ciɛk an, ye raan ëbɛ̈n alueeth, acït man cï e gɔ̈ɔ̈r an: “Luɔi bï yï tɔ piɛthpiɔ̈u në wël lueel, Ku luɔi bï yïn kɔc tiaam të guiirë löŋdu.”