Na ëlë, ka bï kɔc yɔ̈ɔ̈k aya kɔc nu ë baŋ cam an, ‘Jälkï të nuö yɛn, wek kɔc de gup aciɛɛn, lakï mɛɛc, many ë dëp athɛɛr, many cï looi në këde jɔŋdït rac kekë tuucke!
Të cä wek Abraɣam tïŋ, ku tiëŋkï Yithaak, ku Jakop, ku tït kedhie, ë ciɛɛŋ de Nhialic yic, ku wegup ku cï we ciɛɛc biic, ke dhiëëu abï nu kekë ŋëny de lec!
ka yenguöp abï dek ë mɔ̈n ë agönh ë Nhialic, mɔ̈n cï dhiim ë abïny ë agönhdɛn cï tïc, ke cïn kë cï liääp ke ye, ku abï leeŋ wëi në mac ku thulpur ë tuucnhial ɣeriic nïïm, ku Nyɔŋamääl nɔm:
Na wën, ke jɔ lɛ̈n rac dɔm, ku dɔm tiët alueeth ke yen ëtök, tiët wään ee göök gɛ̈iyë looi ë yenɔm, göök wään ee yen ke kɔc math kɔc cï röt tɔ gäär ë gäär de lɛ̈n rac, ku yek këcïcuëëc cït guöp en lam. Ku cuɛtë ke ë macic kedhie kaarou ke ke pïïr, cuɛtë ke ë baaric baar ee dëp ë thulpur.
Ku cuɛtë jɔŋdït rac ee keek math ë baaric baar ë mac ku thulpur, të nu lɛ̈n rac kekë tiët alueeth thïn, ku abï ke leeŋ wëi aköl ku wakɔ̈u aɣet athɛɛr ya.
Ku na ariɔ̈c, ku kɔc reec gäm, ku kɔc nhiany piɔ̈ɔ̈th, ku kɔc ee kɔc nɔ̈k akurkï, ku kɔc ee diäär kɔɔr, ku kɔc ee thuëth, ku kɔc ee yiëth lam, ku aluɛth kedhie, këden ee täu bï kek tɔ̈u ë baar ë dëp ë macic ku thulpuric, yen aye thon ee kek rou.”
Go adhum thuth cïï thar tiëc tueer thok, go tol rɔt mɔc nhial ë adhumic, cït man ë tol ë manydïït dɛ̈p ëjaŋjaŋ, go akɔ̈l tɔ col ayï nhial në baŋ de tol ë adhum.