Jam acï Yithaya caar ɣɔn acï aa yic ë ke yiic, jam ë lueel an, “Të ya wek piŋ, ke we bï aa piŋ, ku we cïï wël bï aa yök yiic anandun. Ku të ya wek daai, ke we bï aa daai, ku we cïï käŋ bï aa gɔɔk anandun.
Wok ee pɛlënɔm de Nhialic lueel, pɛl cï yäl kɔ̈u bei, ee jam cï thiaan, jam cïï Nhialic kɔn lueel ë yepiɔ̈u të ŋootë piny ke liu an, bï aa këde dhuëëŋde.
Lɛ̈n rɛɛc wën cï tïŋ aa nu, ku aliu, ku akɔɔr bɛ̈n bei ë adhum cïï thar tiëcic, le määr ëtaiwei. Ku kɔc rɛ̈ɛ̈r ë piny nɔm abïk gäi, kɔc kënë rinken gɔ̈ɔ̈r ë awerek de pïïric ɣɔn thɛɛr ciɛkë piny thar, të woi kek lɛ̈n rac, lɛ̈n ë nu, ku aliu, ku abï nu.