Amawoou ë kɔc ke piny nɔm në biäk de ka ye kɔc tɔ loi kërac! Ka ye kɔc tɔ loi kërac abïk dhil bɛ̈n, ku amawoou ë raanë raan ee këdäŋ bɛ̈ɛ̈i kë ye kɔc tɔ loi kërac!
Ku na nyin cuënydu, të tɔ yen yïn loi kërac, ke tukë bei, cuatë wei, apiɛth tëde yïn luɔi bï töŋ de ka ke yïnguöp riääk, ke guöpdu ëbɛ̈n ke cïï bï cuat ë giɛna yic.
Kënë cie atën ë tiim, wën ë Meri, ku ye mänhë Jakop, ku Jothe, ku Judath, ku Thimon, ku nyïïrëkɔcken cïkï tɔ̈u në wook eetënë?” Gokï piɔ̈ɔ̈th diu në yen.
Go Thimion ke thieei, ku jɔ Meri man yɔ̈ɔ̈k an, “Tïŋ mɛnhë acï bɛ̈ɛ̈i bï kɔc juëc nu Yithriɛl tɔ wiëëk ku be ke tɔ jɔt röt, ku abï aa gök bï kɔc tïŋ agokï tɔŋ lueel në yen,
Ku lueel ë këcïgɔ̈ɔ̈r däŋ an, “Kënë ee Kuur ee kɔc kɔ̈th ë ye, ku ye kuurdït ee kɔc tɔ wiëëk. Kɔc ee kɔ̈th ë jam, në reec ee kek wël rɛɛc gam: këdɛn cï mɛk keek kï.”