“Bɛ̈nydït acï yïn tɔ ee bɛ̈ny de kake Nhialic në nyin de Jeɣoyada yic, ku ënɔɔnë yïn ee bɛ̈ny tueŋ ë Luaŋdïtic. Ee luɔidu bä raan ëbɛ̈n raan cï miɔ̈l, raan ee rɔt tɔ ee tiët, bä rek ë joth, ku tääuwë lääk ë wëëth ë yeyeth.
Akööl ke këtuc abïkï, akööl ke kuɛ̈n acïk thiɔ̈k. Takï ŋic ë Yithriɛl yen ee kënë. Në luɔi cï awɛ̈ɛ̈ckun juëc arëët, ku cï wëlkun kenyïïn ŋuak aläl. Wek ee tiët tɔ ye dhɔ̈n, ku takï raan thiäŋ ke wëi tɔ ye raan cï miɔ̈l.
Ë loi tëde raanpiööcë të thoŋ en kekë raan ë wëët en, ku ë loi tëde lïm të thoŋ en kekë bɛ̈nyde. Të cï kek bɛ̈ny de dhiën lat tɔkï ye Beeldhebub, cïkï kɔc ke dhiënde bï aa lat arëët awär luɔi ee kek bɛ̈nyden lat?”
Go yɔ̈ɔ̈k ë Judai an, “Ënɔɔnë aŋicku nɔn de yïn guöp jɔŋ rac. Abraɣam ë thou, ayï tït, ku ye lueel an, të dötë raan wëlkï, ka cïï thuɔɔu bï thiëëp anande.