Go lueel an, “Acï gäm week ke we bï jam cï thiaan ŋic, jam de ciɛɛŋ de Nhialic: kɔc kɔ̈k aye ke wɛ̈ɛ̈t ë kɛ̈ŋ, luɔi bï kek aa daai, ku cïkï ë daai apiɛth, ku luɔi bï kek aa piŋ, ku cïkï käŋ ë yök yiic.
Ku të cï Raanë bɛ̈n, yen aye Wëi yic, yen abï we wat të nu yic ëbɛ̈n: ku acïï bï jam në këde yenhde, na de kë ye piŋ, yen abï aa lueel: ku abï we nyuöth käŋ, ka bï tïc wadäŋ.
Go lɔ luaŋ ee Judai lɔ̈ŋ thïn, le wël guiir kekë Judai, ku kɔc kɔ̈k riëëu Nhialic, ku ye lɔ ë thuukic ë aköölnyïïn kedhie le wël guiir kekë kɔc cï yök ëtɛ̈ɛ̈n.
an, “Kënku week yɔ̈ɔ̈k arëët an, Duökï kɔc ee bɛ wɛ̈ɛ̈t ee rinkë? Ku tiëŋkï, we cï Jeruthalem thiɔ̈ɔ̈ŋ në wëëtdun, ku we de piɔ̈ɔ̈th luɔi bä wek riɛm ë raanë dɛɛr ë woyiëth!”