“Të jël kek, abïk gup ke kɔc cï thou tïŋ, gup ke kɔc cï a rɛɛc. Ku ruöi lɔ ke cam acïï bï thou, ku many bï ke nyop acïï bï kɔn liu. Të tïŋ ë keek në kɔc nyïïn abï aa kërac arëët tëde mɛnh ë raan ëbɛ̈n.”
Mɔ̈kkï mändun në Yɛn Bɛ̈nydïtdun, ku gämkï röt Ɛn, wek kɔc ke Juda ku Jeruthalem. Na cäk ye lɔ looi ke agönhdï abï dëp cït mac në biäk de awɛ̈ɛ̈c cäk looi, abï dëp ku abï ciën raan liiu en.”
Na ëlë, ka bï kɔc yɔ̈ɔ̈k aya kɔc nu ë baŋ cam an, ‘Jälkï të nuö yɛn, wek kɔc de gup aciɛɛn, lakï mɛɛc, many ë dëp athɛɛr, many cï looi në këde jɔŋdït rac kekë tuucke!