an, “Pɔ̈kë yïnɔm Ɣedhekia melik de kɔc ke Bɛ̈nydït, ku lɛ̈kë yen an, ‘Yɛn Bɛ̈nydït Nhialic de kuaar Debid, Yɛn cï lɔ̈ŋdu piŋ, ku tiëŋ dhiënduön cïï yïn dhiau. Yïn bä tɔ waar guöp. Në kööl ë diäk yïn bï lɔ Luaŋdït ë Bɛ̈nydït.
Bɛ̈nydït acï yɛn yɔ̈ɔ̈k bä kɔc lɛ̈k jiɛthëpiɔ̈ndï, ku guɛɛr an: “Në ya wat nyin në pïïu aköl ku wakɔ̈u, në ya cïï kääc ë dhiëëu, në biäk cïï kɔckï yiëk gup bɔ̈ɔ̈tdït, ku acï ke gäm gup tëtöök.
Na wën, aacï Yecu kut ë kɔc tïŋ nɔn bï kek ë ke riŋ ëtök, ke jäny jɔŋ rac yöök an, “Yïn jɔŋ miŋ cïn thok, yïn yɔ̈ɔ̈k an, Bä bei, ku du be lɔ ë yeguöp!”
Go yenɔm wɛ̈l tik, ku yöök Thimon an, “Cï tiiŋë tïŋ? Yɛn ë bɛ̈n ɣöndu, ku yïn kën a gäm pïïu waak ɛn ke yacök: ku tiiŋë acï a waak cök ë pïïu ke nyin, ku weec keek ë nhïm ke yenɔm.
Yen aye wok cool ë lɔ̈ŋ në biäkdun ë aköölnyïïn kedhie aya, ke Nhialicda bï week tɔ rɔ̈ŋ në cɔ̈t cï we cɔɔl, ago kë ye kɔɔr në piath ë yenpiɔ̈u thöl ëbɛ̈n, ku thöl luɔi de gäm në riɛldït,
Wo bï dhil aa cool ë lec Nhialic nɔm në biäkdun, wek mïthëkɔckuɔ, cït man piɛth en, ë luɔi ee gämdun rɔt ŋuak aläldïïtë, ku luɔi dïïtë nhiëër nhiaar wek röt wedhie aläl.
Ku week aŋiɛckï ëgɔk, wään ciëën jɔ yen e kɔɔr luɔi puk en athiɛɛide nɔm tëde wun, ke yök ke cï thök ë jöt acïn kueer be yen kë cï looi lëu, na cak bɛ dhiau në dhiën de yic puŋëpiɔ̈u ka cï guɔ jäl.
Ku yok wonyïïn tääu në Yecu guöp, Yen woiku Bɛ̈ny cï gämda gɔl ku thöl. Aa cï gam në Yepiɔ̈u ëbɛ̈n luɔi bï Yen thou në thon ayäär, në tim cï rïïu nɔm kɔ̈u në biäk de miɛtëpiɔ̈u ŋic bï yök në thökde. Ku Yen ënɔɔnë arɛ̈ɛ̈r në ciin cuëëny de thööny de Nhialic nu nhial.
Ɣɔn nu Yecu ë piny nɔm, acï Nhialic lɔ̈ŋ ku dhiɛɛu në röldït, lɛ̈ŋ Nhialic Raan duëër en kuöny bei në thuɔɔuwic. Aye lɔ̈ŋ në riëëu ku kuur yen rɔt kuɔɔr piny në Nhialic nɔm, go Nhialic lɔ̈ŋde piŋ.