Go Bɛ̈nydït lɛ̈k Mothe an, “Kɔckë bïk jɔ cieŋ ë ke biɔn Ɛn guöp agut cï nɛn? Bïk Ɛn jɔ gam nɛn? Yɛn ë göök gɛ̈ɛ̈iyë ke juëc looi në keyiic, ku aŋootkï ke ke cïï ya gam.
acïn raan tök në ee kɔckë yiic bï tɔ̈u abï ɣet piny cä than. Acïk riaudïït lɔ wic tïŋ, riau de dhuëëŋdï, ku tïŋkï göökdït ke gäi ɣɔn bä looi Rip, ayï jɔ̈ɔ̈ric ayadäŋ, ku ŋootkï ke ke ye ya them ë cieŋ, ku reeckï këdï gam.
Ku të de en të dɔm en en, ke deeny piny: ago ayɔ̈k gut ë yethok, ku reem e lec, go lɔ ke nɔl: guɔ lɛ̈k kɔckuön ë piööcë luɔi bï kek e cieec, ku akënkï lëu ë ciëc.”
Go Yecu bɛ̈ɛ̈r an, “Rem reec gäm oou, rem ee löŋ yalic oou, bä rëër ë weyiic ë run kadï, ku bä kakun guum ë run kadï?” Go lueel an, “Bɛ̈ɛ̈iyë wëndu ee tënë.”