Ku lueel ë Bɛ̈nydït de rɛm an, “Yɛn aa mac löŋdï wokë Lebai. Ku löŋ ë macku aaye löŋ de pïïr, ku mät. Yen löŋ ë gäm keek ka, ke ke bï Ya aa riëëu. Agokï Yɛn bɛ̈n aa riëëu guöp, ku dhuëŋkï rinkï.
Go ke thiëëc an, “Nu gämdun tënou?” Agokï riɔ̈ɔ̈c, ku gɛ̈ikï, ku jɔkï lueel kapäc an, “Ee raan cït ŋö ee kënë? Raan ee yï yom yɔ̈ɔ̈k ayï pïïu, agokï këde piŋ!”
Jɔku Bɛ̈nydït leec në luɔi cï Yen wo gäm ciɛɛŋ cïï duëër ë nieeŋ. Yok Nhialic tiiŋ piɔ̈u në läm ye wok e lam ku luuiku, ku lecku, yok riɔ̈ɔ̈c ku rïïuku.