Go tunynhial lɛ̈k en an, “Du meth jak, ku du de kë luɔiyë yen. Acä ŋic ëgɔk ënɔɔnë, nɔn ee yïn Nhialic riëëu, në luɔi kën yïn wënduön töŋë pɛ̈n Bɛ̈nydït.”
Goku puɔ̈k nɔm yïn an, ‘Wääda anu ku ë dhiɔp, ku wo de nïïm mänhëdan koor. Wën ë dhiëëth wääda ɣɔn cï yen dhiɔp. Ku mänhë ee mɛnhë ë thou. Ka ee yen acï döŋ yetök ke pïïr në man nɔm. Ku anhiɛɛr ë wun en guöp arëët.’
“Tiëŋkï, dhueny kën kɔn yök kekë moc abï meth yök, ago mɛwä dhiëëth, ku abïk meth cäk rin, an, Emanwɛl, (të pukë yen ë thoŋda, yen aye, “Nhialic ee tɔ̈u kekë wook”).
Na wën, të ŋoot en ke jam, ke luän ɣer ëwic kum ke piny, ku jɔ röl bɛ̈n ë luätic röl luel en an, “Wëndiën nhiaar kï, wëndiën mit ë yapiɔ̈u arëët, yak kake piŋ!”
Go Yecu mim. Na wën, ke lueel bɛ̈nydïït ë kake Nhialic an, “Yïn ta luel gutguut në rin ke Nhialic pïïr, lɛ̈kë wook nɔn ee yïn Kërtho guöp, Wën ë Nhialic.”