Aye Bɛ̈nydït lueel an, “Yak tak nɔn cän kɔckï cuɔp wei, cït man ye raan tiiŋde pɔ̈l? Tɔ̈u awereek ke pääl ënou? Yak tak nɔn cän we ɣɔ̈c pɛ̈c bïï we peec cït man ë raan ee mïthke ɣaac ke ke ye lïïm? Ei, wek aake leerë keek ë pɛ̈cic në biäk de awɛ̈ɛ̈ckun, wek aa toocë wei në biäk de karɛc yak looi.
Aye Bɛ̈nydït lueel an, “Na cï moc tiiŋde pɔ̈l, ku cï ye nyääŋ piny, ku cï lɔ ya tiiŋ de mony däŋ, acïï moc bï bɛ dök nɔm ciëën. Kënë aduëër piny tɔ rac taitai. Ku yïn Yithriɛl, yïn cï aa akɔɔrröör de röör juëc, ku akɔɔr ënɔɔnë bä rɔt dɔ̈k Ɛn!