Ë loi tëde raanpiööcë të thoŋ en kekë raan ë wëët en, ku ë loi tëde lïm të thoŋ en kekë bɛ̈nyde. Të cï kek bɛ̈ny de dhiën lat tɔkï ye Beeldhebub, cïkï kɔc ke dhiënde bï aa lat arëët awär luɔi ee kek bɛ̈nyden lat?”
Takkï wenïïm në jam cä lɛ̈k week an: ‘Lïm acï bɛ̈nyde wär ë dït.’ Të cï kek a yɔŋ, ka bïk we yɔŋ ayadäŋ, ku të cï kek jamdï döt, ka bïk jamdun döt ayadäŋ.
Ku yɛn mit piɔ̈u ënɔɔnë në ka guööm në biäkdun, ku ka cï nïïm dak në katuc cï Kërtho guum, aya ke thiɔ̈ɔ̈ŋ nïïm ë guöpdï yic, në biäk de guöpde, yen aye ɣön ë Nhialic.
Yɛn Jɔn, mɛnhkënëdun, ku ya raan ee mat wokë week ëtök në këtuc ë wo dhal, ku yok mat ëtök aya në ciɛɛŋ de Yecu Kërtho ku në liɛɛr ë yenpiɔ̈u, yɛn aa nu tuur cɔl Patmo, në baŋ de jam ë Nhialic ku në luɔi aa yɛn cäätɔ në këde Yecu Kërtho.