luäkë ya bei në kɔc de nïïm këriëëc kɔɔrkï ëbɛ̈n ee pinyë nɔm. Luöiyë keek këtuc në nuɛɛn cï kueet ë biäkden, tɔ mïthken yök nuan rɔ̈ŋ ke keek ku dɔ̈ŋ biäk ke mïth ke mïthken.
Aye Bɛ̈nydït lueel an, “Kɔc pelnïïm ë ke cïï röt ee leec në pɛlënɔmden, ku kɔc ril ë ke cïï röt ee leec ë riɛlden, ku kɔc kueth ë ke cïï röt ee leec ë kuɛthden.
Week mïththiikë, ë döŋ ke ye tëthiinakäŋ të rɛ̈ɛ̈r ɛn wo week. We bï a kɔɔr: ku acït man cän e lɛ̈k Judai an, ‘Të la yɛn thïn, ke we cïï duëër bɛ̈n, yen alɛ̈k week ënɔɔnë.’
Kɔc juëc ë kaken ë pinyë nɔm, ye ke yɔ̈ɔ̈k, ë ke cïï röt ee tɔ dït, ku cïkï juëc ë käŋ ee ŋɔ̈ɔ̈th, ka kuc ë raan nɔn bï kek tɔ̈u në yen, ë ye Nhialic pïïr yen yek ŋɔ̈ɔ̈th, Raan ee wo miɔɔc ë käŋ kedhie në dhuëëŋ, ke wo bï piɔ̈ɔ̈th aa miɛt ë keek.
Wek mïthkiën thiikë, kakë a gäär ke week, ke we cïï kërac bï aa looi. Ku na de raan loi kërac, ke wo de Raan ë këda kuɔny ë guiëër ë Wääda nɔm, yen aye Yecu Kërtho raan piɛthpiɔ̈u.
Në luɛl ee yïn e lueel, Yɛn cï bäny ë käŋ, yɛn cï rɔt kuɛ̈t wëu juëc, ku acïn kë dak ɛn, ku kuc nɔn ŋɔ̈ɔ̈ŋ yïn guöp, ku ye raan rac, ku kuany nyin ku ye cɔɔr ku cïnë kɔ̈u lupɔ.