14 na wën, aacï Yecu ye tïŋ, ke diu piɔ̈u arëët, ku yöök keek, pälkï mïththiaakäŋ ë ke bɔ̈ të nuö yɛn, duökï ke pën: ciɛɛŋ de Nhialic ee këde kɔc cït keek.
“Ku Yɛn bï thöndiën cä lɛ̈k yïn döt. Ku dɔ̈t wokë mïthku në rɛm bï lɔ̈ɔ̈k bɛ̈n, ke mät ë cïï kɔ̈u bï tɛɛm aɣet athɛɛr. Ku Yɛn bï ya Nhialicdu, ku ya Nhialic de mïthkuön bï lɔ̈ɔ̈k tɔ̈u në yïcök.”
Na wën, aacï keek lieec ke cï ŋeeny, ë piɔ̈u diu në riɛl ril kek piɔ̈ɔ̈th, ke jɔ raan yɔ̈ɔ̈k an, “Riny yïciin.” Go riny: go ciin bɛ piath cït man ë ciin däŋ.
Go rɔt puk, ku woi kɔckɛn ë piööcë, ku jɔ Petero jɔ̈ɔ̈ny, lueel an, “Lɔ ë yakɔ̈u ciëën, Catan: acie ka ke Nhialic kek tuɔɔmë ë yïpiɔ̈u, ee ka ke kɔc tei!”
Wek ee mïth ke tït, ku yak mïth ke löŋ, löŋ cïï Nhialic mac kekë kuarkuɔ, wään yöök en Abraɣam an, ‘Ku në käu de yïnguöp abï dhiëën ke piny nɔm aa thieei kedhie.’
Yɛn ee yanɔm cät ë gäm nu ë yïpiɔ̈u gäm cïnic ruëëny, gäm ë kɔn cath kekë kɔk Loyith, ku be cath kekë Yunike moor, ku aŋiɛc ëgɔk nɔn ciɛth en ke yïn aya.
ku ŋic kënë aya an, ɣɔn ee yïn mɛnhthiinakäŋ, yïn ë ŋic kacïgɔ̈ɔ̈r kaɣer yiic, ka cath në riɛl bïk yï tɔ ye raan pelnɔm aɣet kuny bï yï kony wëi në gäm cï yïn Kërtho Yecu gam.
Ku kuëëŋ mël ku lueel an, “Bɛ̈nydït de rɛm, tïŋ ɛn yɛn lïmdu! Tïŋ ee nuandïït cï ya yökë, ku tak ɛn! Du nɔm mär në yɛn! Gämë ya mɛwä, ku të le yïn e gäm ɛn, abä gäm Bɛ̈nydït bï aa këde në pïïrde yic ëbɛ̈n, ku acï bï kɔn muut nɔm anande.”