Wek ee kiɛɛr de riääk looi ë ceŋ, ku acïï ë tiit bä looi, ku ayak dap looi. Wek cie gääu ë näŋ de kɔc cïn gup awɛ̈ɛ̈c. Wek ee dhuur ku riääk nyääŋ të cä wek lɔ thïn ëbɛ̈n,
Aye Bɛ̈nydït lueel an, “Yɛn cï kɔc juëc ee dep ë rec cɔɔl, bïk ee kɔckë bɛ̈n dɔm. Ëtɛ̈ɛ̈n Yɛn cï kɔc juëc ee yäp cɔɔl, bïk ee kɔckë bɛ̈n yɔ̈ɔ̈p, ë kuriic ëbɛ̈n, ku kurthii nïïm ëbɛ̈n ku kɔ̈kkiic ku ë kur dït nïïm.
Yɛn cï Yayïth këët, ku wek kën yith lueel. Acïn raan tök në weyiic, raan cï awänyde gam, ku acïn raan tök në weyiic, raan cï lop an, ‘Eeŋö cä wööc?’ Ŋɛk ee cath në cäthde, cït man ë jöŋgör lɔ ë tɔŋic.
“Piɛŋkï ee kënë apiɛth, wek bäny ke kake Nhialic. Pälkï weyïth piny, baai de Yithriɛl! Piëŋkï baai de melik! Ee yïn ade ee këtucë! Yïn cï rɔt tɔ ye wïn ë dɛ̈p në Midhepa, ku tɔ rɔt ee bɔi në kuur de Tabor nɔm.
(Acï Bɛ̈nydït lueel an, “Yɛn cïï piɔ̈u bï kɔn bɛ kok wokë kɔc de piny. Raan ëbɛ̈n në keyiic abä gäm kɔc rëër kek, ku bänyken. Ku piny abï bänykë ye yɔŋ nɔm, ku acä keek bï luäk bei në kecin.)