Na wën, acïk bɛ̈n ɣöt, ke ke tïŋ mɛnhthiinë kekë Meri man, agokï röt cuat piny, ku lamkï, ku të cï kek wëuken liep nïïm, ke miɔckï ë käŋ, adhääp ayï wal ŋïr, ayï mer.
Na wën, acï akɔ̈l lɔ piny, ke bɛ̈ny de dom yöök wukilde an, ‘Cɔl kɔc lui, ku gämë keek ariöpden, abä gɔl në kɔc ë bɔ̈ ciëën, le guööt ë kɔc ë bɔ̈ tueŋ.’
Ku abï melik puk nɔm, yöök keek an, ‘Wek yɔ̈ɔ̈k ëyic an, Nɔn cä wek e luöi raan töŋ de mïthëkɔckuɔnkë, acakaa raan koor ë keek kedhie, ka cäk luöi yɛn!’
Ku ɣön ë Nhialic nu Antiokia anu ë tït thïn, ayï kɔc ee wëët, yï Baranaba, kekë Thimon rinkɛn kɔ̈k acɔlke Niger, ku Lukio ë bɔ̈ Kurene, ku Maniin, raan wään cï muk kekë Ɣerod ëtök Ɣerod bɛ̈ny, ku Thaulo.
Wek ŋic dhuëëŋ de Bɛ̈nydan Yecu Kërtho piɔ̈u, acakaa yen ë juëc ë kake, ke ye rɔt tɔ ye raan kuany nyin në biäkdun, luɔi bä wek aa kɔc juëc ë kakun në kuany kuɛɛny en nyin.
Abï dhil aa tiiŋ cï leec në biäk de luɔidɛn piɛth, tiiŋ cï mïthke ŋiëc muk apiɛth, ku ye kamaan ŋiëc luööi ɣɔn, ku ye kɔc ɣerpiɔ̈ɔ̈th waak cök, ku ye kɔc cïï këtuc dhal kony, ku ye cök ë kuɛny en luɔi piɛthic ëbɛ̈n.