Wek ee mïth ke jɔŋdït rac wuöördun, ku kɔ̈ɔ̈r kɔɔrë wuöördun kërac, yen aa yak kɔɔr ayadäŋ. Yen aaye nɛ̈k të ɣɔn ciɛkë käŋ, ku reec ceŋ në yicic, luɔi liiuwë yic tëde yen. Të töör en lueth, ee këde en lueel, nɔn ee yen alueeth, ku ye wun lueth.
ku yöök an, “Yïn, raan cï yic thiäŋ ke ruëëny ku de yïguöp aciɛɛn, yïn wën ë jɔŋdït rac, raan man piathëpiɔ̈u ëbɛ̈n, cïï bï pɔ̈l anandu në yal ee yïn kuɛɛr ke Bɛ̈nydït tɔ yal röt, kuɛɛr lɔ cit?
Käŋ kaarou ka cïï röt duëër waar ku cïï Nhialic ke lueth duëër töör në biäkden, ee ka cï than ku lɔ kuëŋ cï Yen kuëŋ, acïk wook gäm aŋäth ku riëtëpiɔu, agoku kɔ̈ɔ̈c aril në aŋäth cï tääu ë wonïïm tueŋ.
Raan ee kërac looi, ka ye këde jɔŋdït rac, jɔŋdït rac yen aa gɔl luɔi ë kërac ɣɔn ciɛkë käŋ. Yen aa tulë Wën ë Nhialic, bï luɔi de jɔŋdït rac bɛ̈n riɔ̈ɔ̈k.