4 Yɛn ŋic kë bä looi, kë bï kɔc ɛn aa nyuööc ë ɣöötken, miäk, të cï a cieec ë dhiën nɔm.’
ku cä bï kuɛth abä nɔm määr në Yïn, ku na cä dak, ke yɛn duëër dhil kual ku ta rinku lɛ̈ɛ̈të.
Aye Bɛ̈nydït lueel an, “Kɔckï apiɔlkï piɔ̈ɔ̈th, akuckï Yɛn. Acïtkï mïth piɔl piɔ̈ɔ̈th, acïnkï ŋïny de käŋ. Keek ayek atëët ke luɔi de kërac, ku ayek löny në luɔi de këpiɛth.”
Go raan nu ë dhiën nɔm lueel ë yepiɔ̈u an, ‘Bä ŋö looi? Bɛ̈nydï abïï ya bei ë dhiën nɔm: yɛn cïï pɔ̈ɔ̈r ee lëu, ku yɛn duëër yäär ë lip.
Go kɔc cɔɔl kedhie, kɔc wën cath ë ka ke bɛ̈nyde. Na wën, ke thiëc raan bɔ̈ tueŋ an, ‘Cathë we ka ke bɛ̈nydï kadï?’
Ku wek yɔ̈ɔ̈k an, “Yak röt kɔ̈ɔ̈r määthkun në wëu rac ke piny nɔm, na rial, acï kakun dak, ka bïk week nyuööc ë ɣööt bï tɔ̈u athɛɛr yiic.
Kënë acie pɛlënɔm bɔ̈ nhial, ee këde piny tei, ee këde raan piɔ̈u, ku ye këde jɔŋ rac.