Wën ë Raan ë bɛ̈n ke ye cam ku ye dek, go kɔc lueel an, “Tïŋ raanë, ee mamïth ku ye raan ë dek ë mɔ̈u arëët, ku ye mɛ̈thë ë kɔc ë athölbö tɔ kut ku kɔc ë kërac looi! Ku Pɛlënɔm aye tɔ ye yic tei në mïthke.”
Na wën, ke kɔc ee löŋ gɔ̈ɔ̈r ku Parithai ke ke jɔ dok ë keyäc në kɔckɛn ë piööcë, ku thiëckï an, “Eeŋö cäm wek ku dɛ̈kkï wekë kɔc ë athölbö tɔ kut ayï kɔc ë kërac looi?”
Wën ë Raan acï bɛ̈n ke ye cam ku ye dek, aguɔkï lueel an, “Tïŋ raanë, ee mamïïth ku ye raan ë dek ë mɔ̈u arëët, ku ye mɛ̈thë ë kɔc ë athölbö tɔ kut kekë kɔc ë kërac looi!’
Na wën, ke Parithai wën cï Yecu cɔɔl, të cï en e tïŋ, ke jɔ lueel ë yepiɔ̈u an, “Raanë tëë ye tiët, adï cï tiiŋë ŋic, tiiŋ ë jak en, ku adï cï täude ŋic, ee tiiŋ ee kërac looi!”
Ɣɔn ŋootë kɔc kɔ̈k ë ke kën bɛ̈n tëde Jakop, aaye cam kekë juöör ëtök: na wën, aacï kɔckë bɛ̈n, ke jɔ enɔm dak ciëën, go rɔt tɔ̈ɔ̈u pei, në riɔ̈ɔ̈c ee yen riɔ̈ɔ̈c ë aŋueel.
Ee jam yic ee kënë, jam ee röŋ në luɔi bï kɔc gam kedhie an, Kërtho Yecu aa bɔ̈ ë piny nɔm bï kɔc ee kërac looi bɛ̈n kony wëi. Ku yɛn ee raan nu ë kɔc nïïm tueŋ në rac: