Ka yen abä gäm riëëu, në adhuëëŋ yiic kɔc rilku. Acï wëike gam në piɔ̈nde ëbɛ̈n ku rɔm thon de kɔc ee karɛc looi. Acï të de kɔc juëc ee karɛc looi nööm, ku lɛ̈ŋ në biäk bïï ë keek päl karɛcken.”
Miɛtëpiɔ̈u arëët, nyan de Dhiɔn, moc kiɛɛu, nyan de Jeruthalem! Tiëŋkï, melikdun abɔ̈ tënu wek thïn! Abɔ̈ ke cï duaŋ nɔm, ku ë tiam, ku ë rɔt kuɔɔr piny, ka acath në muul kɔ̈u, acath adhäny thiin ë muul kɔ̈u.
Na wën, të ŋoot en ke jam, ke luän ɣer ëwic kum ke piny, ku jɔ röl bɛ̈n ë luätic röl luel en an, “Wëndiën nhiaar kï, wëndiën mit ë yapiɔ̈u arëët, yak kake piŋ!”
“Wek yɔ̈ɔ̈k ëyic an, Raan piŋ wëlkï, ku gɛm raan ë toc ɛn, ka cath ke pïïr athɛɛr, ku acïn gääk bï tääu ë yeyeth, acï bɛ̈n bei ë thuɔɔuwic, le të nu pïïr.
Lɔ keek liep nyïïn, ke ke bï röt yäl bei ë mɔ̈ɔ̈thic lek tëɣer, ku yɛlkï röt bei ë riɛl ë Catanic, lek të nu Nhialic, agokï nyiɛɛi de karɛc yök, ku yökkï kë bïk lɔ̈ɔ̈k lak në kɔc ëtök kɔc cï tɔ piɛthpiɔ̈ɔ̈th në gäm cï kek a gam.’
Kënë aŋiɛckï ëgɔk an, acïn raan ee diäär kɔɔr, ku cïn tiiŋ ee röör kɔɔr, ku cïn raan ee luɔi col looi, ku cïn raan ee kalei woi, yen aye raan ee yath lam, acïn raan ë keyiic, raan bï dɛ kë bï lɔ̈ɔ̈k lak ë Ciɛɛŋ de Kërtho yic kekë Nhialic.
Wok ee kɔc de gup rïŋ ku riɛm. Ku Yen aya, ade guöp cï wook. Yen kë ë tɔ Yen ee raan töŋ ë woyiic ka, ku kën ë looi Yen ee kënë ee luɔɔi bï Yen jɔŋdït rac riɔ̈ɔ̈k në thonde, raan nu riɛl ë thuɔɔu ë yeciin.
Ku wek ee dhiën cï lɔc, bäny ke kake Nhialic, bäny ke dhiën ë melik, jur ɣeric, kɔc lɛɛn ke Nhialic pei, ke we bï kɔc aa guiëër piath de Raan ë cööl week bei ë cuɔlic bäk aa tɔ̈u ë ɣɛɛrdɛn ë pinyic ɣɛɛrdɛn ë gäi.
Raan ee kërac looi, ka ye këde jɔŋdït rac, jɔŋdït rac yen aa gɔl luɔi ë kërac ɣɔn ciɛkë käŋ. Yen aa tulë Wën ë Nhialic, bï luɔi de jɔŋdït rac bɛ̈n riɔ̈ɔ̈k.