5 “Bäkï, lak cuɛ̈tkï në rïïŋdɛn cï thaal, ku dɛ̈kkï në mɔ̈n cï dhiim.”
Kɔc kuanynyïïn abïk cam abïk kuɛth, ku kɔc ee Bɛ̈nydït ŋɔ̈ɔ̈th abïk Bɛ̈nydït leec. Piɔ̈ndu abï tɔ̈u aɣet athɛɛr.
Kɔc ril ke pinynɔm abïk cam ku abïk kenïïm guöt piny ë yenɔm, mɛnh ë raan abï yenɔm guöt piny ë yenɔm.
“Pïïu ë kual apiɛthkï, këcam cam ke thian amit.”
Acï dhuëëŋde looi, ago weŋ nɔ̈k, ku nööm rïŋ kekë mɔ̈u ku tɛ̈ɛ̈u keek ë pam nɔm.
Yɛn cï lɔ domdï, nyan mit ë yapiɔ̈u, nyandiën thiaak. Yɛn mɛ̈ɛ̈t walkiën ŋïr yiic kekë mer. Yɛn cam miökdiën ë kiëc, kekë athïn de kiëc. Yɛn dek mɔ̈ndï kekë ca. Cämë, monydiën nhiaar, ku dɛ̈kkë arëk abä wiɛɛt ë nhiëër!
Duökï ee luui në këcam ee riääk, yak luui në këcam ee tɔ̈u aɣet pïïr athɛɛr, pïïr bïï Wën ë Raan gäm week: yen acïï Nhialic Wääda gäär guöp rinke.”