“Amawoou në week wek kɔc piɔl piɔ̈ɔ̈th! Bäk pial ë piɔ̈u jɔ cuuth agut cï nɛn? Ku wek kɔc ee kɔc bui gup, bäk bui jɔ cuuth agut cï nɛn? Ku wek dhän wek man ŋïnydekäŋ.
Bɛ̈nydït ee lɔ biic ke lɔ piɔ̈t cït rem ë tɔŋ, acï rɔt guiir ke de piɔ̈u tɔŋ. Ee dhiën ë tɔŋ gam ku looi awuɔɔu de tɔŋ, ee riɛlde nyuöth kɔc ke aterde.
Lɔ keek liep nyïïn, ke ke bï röt yäl bei ë mɔ̈ɔ̈thic lek tëɣer, ku yɛlkï röt bei ë riɛl ë Catanic, lek të nu Nhialic, agokï nyiɛɛi de karɛc yök, ku yökkï kë bïk lɔ̈ɔ̈k lak në kɔc ëtök kɔc cï tɔ piɛthpiɔ̈ɔ̈th në gäm cï kek a gam.’