32 “Ënɔɔnë, piɛŋkï këdï dhuök, athiɛɛi atɔ̈u ke kɔc ee kuɛɛrkï kuanyiic.
Ku yɛn cï löŋ de Bɛ̈nydït riëëu, yɛn kën rɔt yal wei në Nhialicdï yic.
Riääk kekë paan ë thuɔɔu ayek lueel an, ayok piŋ rin.
Thieithieei në kɔc ee Bɛ̈nydït riëëu, kɔc ee cath ë lööŋke yiic.
Yɛn cï lööŋ ke Bɛ̈nydït döt, yɛn kën a kɔ̈u wɛ̈l Nhialicdï.
Wun cïnic nyuuth aye kɔc juëc määr, ku raan ee löŋë muk abï thieei.
Thieithieei në raan cï pɛlënɔm yök kekë yöŋ de käŋiic.
Kɔc ee nïïm pɛl amitkï piɔ̈ɔ̈th, aye pɛlënɔm kek gäm pïïr.
Ku ënɔɔnë wɛ̈ɛ̈tkï, piɛŋkï këdï. Duökï nïïm mär ë kë lɛ̈k week.
Ku ënɔɔnë, piŋ këdï wëndï. Piŋ kë lɛ̈k yïn apiɛth.
Go lueel an, “Aŋuän luɔi bï yïn e lueel an, thieithieei ë kɔc ee jam ë Nhialic piŋ, ku yek döt!”