Aye Bɛ̈nydït lueel an, “Yɛn bï riääk bɛ̈ɛ̈i piny ku luöi këtuc kɔc ee karɛc looi ëbɛ̈n, në biäk de karɛckɛn. Yɛn bï raan ëbɛ̈n kuɔɔr piny raan ee yenɔm ɣääc, ku luöi këtuc raan de guöp lɛc ee kɔc kuur.
Bɛ̈nydït Awärjäŋ acï kuëëŋ në rinke, ku lueel an, “Yɛn man lɛc de kɔc ke Yithriɛl, ku maan ɣäänkɛn ril. Pänydïïtden abä gäm kɔckɛn ke ater, ayï kakɛn tɔ̈u thïn kedhie.
Cïn raan ee mänhë luöi kiɛɛr rac në yepiɔ̈u. Duökï lueth ee töör të cä wek gutguut looi. Yɛn man tör, ku lueth, ku akuöörkuöör, kakë amaan keek kedhie.
Na cak kɔc e looi aya, ke këërkëër ë wec Nhialic akääc, ke cïï wiëëk, acï gäär kɔ̈u cöökë an, “Bɛ̈nydït aŋic kɔc cï aa kɔcke.” Ku cöökë aya an, “Raan ëbɛ̈n raan ee Kërtho cɔɔl rin ë nyaai ë luɔi de këracic.”
Ku week aya, wek kɔc kor, yak ka ke röördït piŋ. Yeka, week wedhie, yak wethook piëëŋ abäk kuur aa wek röt kuɔɔr piny cieŋ cït man ë lupɔ: Nhialic ee kɔc ee röt tɔ dït ŋɛ̈ny, ku ye kɔc ee röt kuɔɔr piny gäm dhuëëŋdepiɔ̈u.
Du ee cool ë jam ke yï leec rɔt, ayï jam ee yïn jam ke yï ɣɛ̈ɛ̈c yïnɔm. Në luɔi ŋic ë Bɛ̈nydït Nhialic këriëëc ëbɛ̈n, ku Bɛ̈nydït ee këriëëc ye raan ëbɛ̈n looi them.