20 Piŋ kë lɛ̈k yïn apiɛth mɛnhdï. Piŋ wëlkï ë gɔk.
Na de raan kɔɔr pïïr de miɛtëpiɔ̈u ë weyiic? De raan kɔɔr bï pïïr ë run juëc ke mitpiɔ̈u?
Piɛŋkï wëëtdï wek kɔckï, ku yak kë bä lueel döt,
Wɛ̈ɛ̈të wook buk lik de aköölkuɔ ŋic, agoku pɛlënɔm yök ë wo piɔ̈ɔ̈th.
Të yïn jam de pɛlënɔm piŋ apiɛth mɛnhdï, ku ye them ë gɔk nɔn yök yïn e yic.
Yïn duëër piɔ̈u miɛt të le yïn keek aa tak ku cïkï jël në yïthok.
Tääuwë yïnɔm piny apiɛth mɛnhdï, ku piŋ jam de pɛlënɔmdï ku yöŋ de käŋiic.
Döt lööŋkï mɛnhdï cït man ye yïn yïnyin gël, ku du nɔm kɔn määr në jam cä lɛ̈k yïn.
“Piɛŋkï ënɔɔnë, kɔckï ku bäkkï tëdï, bäkkï tëdï ku wek bï dɛk pïïr! Yɛn bï man bï tɔ̈u athɛɛr looi wo week ku gäm week athiɛɛi wään cän gutguut lɛ̈k Debid.
Na wën, të ŋoot en ke jam, ke luän ɣer ëwic kum ke piny, ku jɔ röl bɛ̈n ë luätic röl luel en an, “Wëndiën nhiaar kï, wëndiën mit ë yapiɔ̈u arëët, yak kake piŋ!”