2 Të yïn jam de pɛlënɔm piŋ apiɛth mɛnhdï, ku ye them ë gɔk nɔn yök yïn e yic.
Wɛ̈ɛ̈të wook buk lik de aköölkuɔ ŋic, agoku pɛlënɔm yök ë wo piɔ̈ɔ̈th.
Raan ee rɔt pɔ̈c bei, anhiaar kë kɔɔr ë piɔ̈nde, ku ee kë ye kɔc tïŋ ke ye yic rɛɛc.
Të kɔɔr yïn pɛlënɔm ë piɔ̈ndu ëbɛ̈n, ku dhiëëuwë yöŋ de käŋ yiic.
Tääuwë yïpiɔ̈u në wëëtic, ku yïnydu ke pïŋ de wël ke ŋïny de käŋ.
Piŋ kë lëk ë wuur yïn mɛnhdï. Piŋ ë gɔk ke bï yï gäm yöŋ ë käŋiic.
Piŋ kë lɛ̈k yïn apiɛth mɛnhdï. Piŋ wëlkï ë gɔk.
Raan ee tiiŋ lei nööm acïn piɔ̈u. Ee rɔt riɔ̈ɔ̈k tei ë tik.
Yɛn cï yanɔm wël yöŋ de käŋiic, ke ya kɔɔr a nɔm, bä pɛlënɔm yök, ku kaaric, bän täu de käŋ ŋic, ku ŋiɛc rac de dhɔ̈ɔ̈n, ku miɔ̈ɔ̈l kekë pialëpiɔ̈u.
Wën cän a piɔ̈u wɛ̈l pɛlënɔm, ku ka loike ë piny nɔm bä keek ŋic, acä yök nɔn cïï raan duëër niin wakɔ̈u ku aköl.
Yɛn aa tïŋ ee kakë kedhie, wën jan ka loi röt ë piny nɔm thɔ̈ɔ̈ŋ, ade kööl ye raan ril kathiek tääu në kɔc yiëth, jieeth ke piɔ̈ɔ̈th.
“Piɛŋkï ënɔɔnë, kɔckï ku bäkkï tëdï, bäkkï tëdï ku wek bï dɛk pïïr! Yɛn bï man bï tɔ̈u athɛɛr looi wo week ku gäm week athiɛɛi wään cän gutguut lɛ̈k Debid.
Raan de yïth ee yen ke piŋ, ke piŋ.
Ku kɔckë ee kɔc cï ŋiëc dhiëëth awärkï Judai nu Thethalonike, agokï jam dap piŋ në piɔ̈nmit, ku jɔkï kacïgɔ̈ɔ̈r aa woi yiic ë aköölnyïïn kedhie, ke bïk ŋic nɔn tɔ̈uwë käŋ aya.