“Mɛnh ë raan, lɛ̈kë melik de Tayer, kë lɛ̈k en yɛn Bɛ̈nydït Awärjäŋ: yïn cï rɔt gap nhial në lɛc ku ye lueel an ye yath. Aye lueel an cï nyuc në thöny cï tuɔɔk ë wɛ̈ɛ̈r cï yath. Yïn duëër rɔt kac an ye yath, ku ei, yïn ee raan, yïn cie tɔ̈u athɛɛr.
Të wään gɔl yïn jam wek ë Nhialic, Nhialic acï lɔ̈ŋdu piŋ, Anhiaar yïn, ka yɛn aa bɔ̈ bä yïn bɛ̈n lɛ̈k jamde. Ka ënɔɔnë jɔ rɔt kiɛm piny të waar ɛn nyuuth yic.
Ku week aya, wek kɔc kor, yak ka ke röördït piŋ. Yeka, week wedhie, yak wethook piëëŋ abäk kuur aa wek röt kuɔɔr piny cieŋ cït man ë lupɔ: Nhialic ee kɔc ee röt tɔ dït ŋɛ̈ny, ku ye kɔc ee röt kuɔɔr piny gäm dhuëëŋdepiɔ̈u.