“Eeŋö ye kɔckï mim ke cïn kë cïk lueel, wään la Yɛn tëden bä keek la ke luök? Eeŋö kën kek cɔ̈tdï puk nɔm wën cɔ̈ɔ̈t Ɛn? Cä guɔ ciën riɛl kuɔny ɛn keek? Yɛn duëër wɛ̈ɛ̈r tɔ dëu abïï yic riɛl të cän e lueel ku pɔ̈k kiɛɛr ke ke ye jɔ̈ɔ̈r, abï rec nu thïn thou në biäk de ciɛ̈n pïïu.
Abï aa thök de pïïrdu bä thon në tɔŋ, në biäk kɛ̈n wek cɔ̈tdï puk nɔm wään caal ɛn week, ku kɛ̈nkï piŋ wään jam ɛn wo week. Acäk lɔc bäk a rɛɛc thok ku luɔikï karɛc.
Ka yɛn bï riääk yiɛ̈n keek, kë wën ye kek riɔ̈ɔ̈c, në biäk cïn en raan ee ye puk nɔm të cɔ̈ɔ̈t ɛn, ku cïn raan pïŋ të jaam ɛn. Acïk reec reec kek ɛn lɔc ku loikï karɛc.”
Ka ënɔɔnë aluɛɛl, Yɛn Bɛ̈nydït, Nhialic de rɛm, Nhialic de Yithriɛl, wek kɔc ke Juda ku Jeruthalem wedhie, wek bä yiɛ̈n riääk wään cä lueel. Yɛn bï ee kënë looi në biäk cä wek kë cä lɛ̈k week ee piŋ, ku wek cïï cɔ̈tdï ee bɛ̈ɛ̈r të caal Ɛn week.”