“Paan ë thuɔɔu ë rɔt kiëët ke loor melik de Babilonia nɔm. Atïïp ke kɔc ril ɣɔn nu ë piny nɔm adɛɛikï piny. Atïïp ke meliik ke juöör ajɔtkï röt në thöcken nïïm.
Wek bä ke tuɔɔc piny paan ë thuɔɔu, bäk röt lɔ mat në kɔc cï kɔn pïïr ɣɔn thɛɛr. Wek bä tɔ rɛ̈ɛ̈r në piny thar të de ka cï riääk thɛɛr, ku jakï rëër në kɔc cï thouwiic. Kë tɔ̈u yïn cïï bï bɛ cieŋ, ku jɔ tëdu nööm në piny de kɔc pïïr yiic.
Ku gɔl ënɔɔnë lee tueŋ, acïn tim bï bɛ dït ke bäär ke lɔ nhial cï yen, ku jiëp yenɔm nhial ë luäät yiic, cakaa yen ë ye piɔɔk. Keek kedhie abïk ŋoot ke ke thou cït mɛnh ë raan, abïk lɔ piny cï kɔc ee lɔ paan ë thuɔɔu.”
Ɣɔn nu Yecu ë piny nɔm, acï Nhialic lɔ̈ŋ ku dhiɛɛu në röldït, lɛ̈ŋ Nhialic Raan duëër en kuöny bei në thuɔɔuwic. Aye lɔ̈ŋ në riëëu ku kuur yen rɔt kuɔɔr piny në Nhialic nɔm, go Nhialic lɔ̈ŋde piŋ.
Go Debid nuan aläl, në biäk cïï kɔcke piɔ̈ɔ̈th kɛc ku luelkï an bïk Debid biɔ̈ɔ̈k në kur ë këde mïthken ku diäärken ku duetken, ku Bɛ̈nydït Nhialic acï Debid bɛ̈n riit piɔ̈u.