Eeŋö bï Yïn e tɔ lueel ë kɔc ke Rip an ë yï bïï kɔcku bei Rip bä ke bɛ̈n nɔ̈k ë kuriic, ku riäär kenyïïn taitai? Du loi në diu ë piɔ̈u, ku du kërɛɛcë lui kɔcku.
Ku akɛ̈n looi, në luɔi duëër ee kënë ayäär yiɛ̈n rinkï, në biäk cän en lɛ̈k kɔc ke Yithriɛl rɛ̈ɛ̈r në juöör ceŋ kek piny an, wek bä bɛ̈ɛ̈i bei piny de Rip.
Ku takï bäny ke kake Nhialic läŋ, bäny ee Bɛ̈nydït luööi në kaam de yïk kekë Luaŋdït. Ë ke dhiau ku lɛ̈ŋkï: an, “Kok piɔ̈u we kɔcku, Bɛ̈nydït. Du kɔc ke nɔmdu tɔ biɔn gup, du ke bï tɔ ye kääŋ yup në juööriic. Acïï rɔ̈ŋ bï kɔc aa lop an, “Nu Nhialicdu ë nou?”
Ku ëtɛ̈ɛ̈n, abï raan ater tïŋ, ku gëm en ayäär. Kɔc wään ee ya dɔl guöp an, “Nu Bɛ̈nydït Nhialicdu ënou? Abä ke bɛ tïŋ awiëëk. Abï keek dum yiic, ku ciɛth ë kekɔ̈ɔ̈th cït raan cath ë tiɔ̈kic.