Go tunynhial lɛ̈k en an, “Du meth jak, ku du de kë luɔiyë yen. Acä ŋic ëgɔk ënɔɔnë, nɔn ee yïn Nhialic riëëu, në luɔi kën yïn wënduön töŋë pɛ̈n Bɛ̈nydït.”
Të cï wo määt në Nhialic në thon cï Wënde thou, ke wo ŋoot ë wo ye kɔc de ater, na ënɔɔnë, nɔn cï wo guɔ määt, ke kuny bï ë wo kony në pïïr pïïr en, yen apiɔl awär ee kënë arëët.
Yen Nhialic, Raan wään kën Wënde pëën, Wënde guöp, ku acï e yiɛ̈n Raan thuɔɔu ë biäkda wook wodhie, ee kaŋö cïï en wo bï miɔɔc ë käŋ kedhie aya në yen ëtök ë dhuëëŋ?
Ku ënɔɔnë, Bɛ̈nydan Yecu Kërtho guöp, ku Nhialic Wääda, Raan cï wo nhiaar, Raan cï wo gäm muŋdepiɔ̈u bï ɣet athɛɛr, ku gɛm aŋäth piɛth në dhuëëŋ de yenpiɔ̈u,
Ku wok ë Yecu tïŋ acï tɔ koor ë määth në tuucnhial në kaam thiinakäŋ. Ku ënɔɔnë ë yiëk nɔm göl ë dhuëëŋ, në biäk cï Yen thuɔɔu guum në dhuëëŋ de Nhialic piɔ̈u, ke bï thuɔɔu thiëëp në këde raan ëbɛ̈n.
ku në kë bɔ̈ tëde Yecu Kërtho, ee cäätɔ adöt, ku ye raan cï dhiëëth ke ye kɛ̈ɛ̈i ë kɔc cï thou yiic, ku ye Bɛ̈nydïït nu ë Meliik ke piny nɔm nïïm. Raan ë wo nhiaar, ago wo waak në karɛckuɔ në riɛm de yenguöp,