Go Jakop lɛ̈k keek an, “Mɛnhdï acä bï tɔ lɔ ke week, ee yen ë dɔ̈ŋ yetök në man nɔm. Mänhë ka wään cï thouwë. Na jɔ dɛ kërɛɛc lɔ ye yök kueer? Acä bï lëu, yɛn cï dhiɔp. Na de kë lɔ rɔt looi, wek bï ya tɔ lɔ paan ë thuɔɔu ë dhiën ë piɔ̈u.”
Ade raan de guöp wël cɔl Ceba wën ë Bikiri, ee raan dhiën ë Benjamin. Na wën ke koth kaaŋ ku lueel an, “Acïn kë mat wook në Debid! Acïn kë tɔ̈u në kaamda në wën ë Jethe! Kɔc ke Yithriɛl pukku wonïïm baai!”
Ku kɔc kɔ̈k ë weyiic aake ye kɔc cït keek: ku ënɔɔnë we cï waak, we cï tɔ ɣerpiɔ̈ɔ̈th, we cï tɔ piɛthpiɔ̈ɔ̈th në rin ke Bɛ̈nydït Yecu Kërtho, ku në Wëidït ke Nhialicda.
Jakï piɔ̈ɔ̈th miɛt ëtɛ̈ɛ̈n në Bɛ̈nydït lɔ̈ɔ̈m week në mïthkun, ku lïïmkuön röör ku diäär, ku Lebai rëër ë wuötkuniic, ku aŋiɛckï nɔn cïn ë Lebai nïïm wuöt ke naamden.
Duökï röt tɔ pënë raan ariöpduön bäk yök, në kuur ee yen rɔt kuɔɔr piny ku läm ee yen tuucnhial lam, raan ë pëk ë ke cï yök ë nyuöthic, ee rɔt tɔ dït ë ɣɔ̈ric, në piɔ̈ndɛn cï tuöm ka ke piny,
Kakë ayek röt tɔ ye ka cït ka cath ë pɛlënɔm, në läm ee raan lam ë këde yenpiɔ̈u, ku në kuur ee raan rɔt kuɔɔr piny, ku reec ee raan e guöp rɛɛc muk, ku acïnkï naamden, ee kak ee piɔ̈u tɔ mit tei.
ke jɔ wo kony wëi, ku acie në luɔi de këpiɛth cuk looi wogup, ee kok de yenpiɔ̈u en aa kony en wook, në wɛ̈k de dhiënh cï wo bɛ dhiëëth, ku në cäŋ cï Wëidït ɣer wo bɛ cak.
Jɔku lɔ në Nhialic lɔ̈ɔ̈m në piɔ̈n cïnic ruëëny, ku lokku në gäm adöt cï we waak piɔ̈ɔ̈th abuk piɔ̈ɔ̈th lɔ wai ke cïn kërɛɛc ŋïcku röt në täŋda yic ëbɛ̈n ku cï wook juɔɔl në pïïu lɔ top.
ku në kë bɔ̈ tëde Yecu Kërtho, ee cäätɔ adöt, ku ye raan cï dhiëëth ke ye kɛ̈ɛ̈i ë kɔc cï thou yiic, ku ye Bɛ̈nydïït nu ë Meliik ke piny nɔm nïïm. Raan ë wo nhiaar, ago wo waak në karɛckuɔ në riɛm de yenguöp,
Guɔ lueel, an, “Bɛ̈ny, aŋic yïn.” Ago pɔ̈k nɔm ɛn, an, “Kɔckë ee kɔc ë bɔ̈ bei ë këtucdïït ë ke dhalic, ku acïk lupɔɔken waak, tɔkï ke ɣer ë riɛm de Nyɔŋamäälic.