1 Na wën, aŋoot Dhuëëŋ ë Winythok wei, ke ŋic Yecu nɔn cï köölde bɛ̈n, kööl bï en jäl piny le tëde Wun, ku nhiëër nhiɛɛr en kɔckɛn nu ë piny nɔm, yen aa nhiɛɛr en keek athöökë käŋ.
Na wën, ke bɔ̈ të nu kɔckɛn ë piööcë, bï ku yöök keek an, “Yɔ̈kkï ë we nin tëthiinakäŋ, abäk lɔ̈ŋ, tiëŋkï! Thaar ë guɔ thiɔ̈k, ke Wën ë Raan ë nyiinë ku yïnë kɔc ë kërac looi.
Ku në luɔi ciɛthë Judath ke athep ë wëu, aye kɔc kɔ̈k lueel an, cï Yecu yiɛ̈n lɛ̈k en an, ɣɔc ka kɔɔrku tëde Dhuëëŋ, ku nɔn bï en kɔc kuanynyïïn yiɛ̈n miɔɔc ë käŋ.
Kë kɔɔrku wek mïthëkɔckuɔ, luɔi bï raan ëbɛ̈n ë weyiic kɔ̈ɔ̈c aril në cökke yiic, agut cï thök de käŋ, ago aŋäth de kapiɛth cïï Nhialic kiëët në këdun aa yic.
ku në kë bɔ̈ tëde Yecu Kërtho, ee cäätɔ adöt, ku ye raan cï dhiëëth ke ye kɛ̈ɛ̈i ë kɔc cï thou yiic, ku ye Bɛ̈nydïït nu ë Meliik ke piny nɔm nïïm. Raan ë wo nhiaar, ago wo waak në karɛckuɔ në riɛm de yenguöp,