“Yɛn bï cöörkï wat në kueer kën kek kɔn tëëk. Yɛn bï mɔ̈ɔ̈thden tɔ ye ɣɛɛr ku luɔi piny de yic ŋɔny ke lip në kenïïm. Kek gutguut cä lueel ka, ku abä ke muk ke ke cïï mär në yanɔm.
Ku na week, wek kɔc ee rinkï riëëu, wek bä yiɛ̈n piathëpiɔ̈u ku rëër lɔ dïu cït man ye akɔ̈l thok bɛ̈n. Wek bï nïïm lääu, ku miɛtkï piɔ̈ɔ̈th cït man ë dɛɛu cï luöny bei kɛl.
Go Yecu ke yɔ̈ɔ̈k an, “E döŋ ke ye tëthiinakäŋ, të nu ɣɛɛrëpiny ë weyiic. Cathkï të ŋuɔɔt wek ë we de ɣɛɛrëpiny, ke we cïï cuɔlëpiny bï mook: raan cath ë cuɔlëpiny akuc të le yen thïn.
Na wën, ke tunynhial nyuth ɛn kiir ë pïïu ke pïïr, kiir ee pïïuke lɔ kïr cït man ë kuruthalo, ke bɔ̈ bei ë thöönydïtic thöönydïït ë Nhialic kekë Nyɔŋamääl, tëëk ë kueerdeyic cil.
Yɛn Yecu, yɛn ë tunydiën nhial tooc bï week lëk kakë në këde ɣööt ke Nhialic. Yɛn ee meei de Debid, ku ya mɛnh dhiënde, ku ya ciëër ee piny riaau ciëër ë runëpiny.