Na wën, të ŋoot en ke jam, ke luän ɣer ëwic kum ke piny, ku jɔ röl bɛ̈n ë luätic röl luel en an, “Wëndiën nhiaar kï, wëndiën mit ë yapiɔ̈u arëët, yak kake piŋ!”
Go Yecu mim. Na wën, ke lueel bɛ̈nydïït ë kake Nhialic an, “Yïn ta luel gutguut në rin ke Nhialic pïïr, lɛ̈kë wook nɔn ee yïn Kërtho guöp, Wën ë Nhialic.”
Na wën, ke bɛ̈ny de rem, kekë kɔc cath në yen, kɔc tit Yecu, të cï kek niɛŋ cï piny rɔt niɛŋ tïŋ, ku tïŋkï ka cï looi, agokï riɔ̈ɔ̈c arëët, ku luelkï an, “Ee yic, kënë ee Wën ë Nhialic!”
Acïn kë cï gɔ̈ɔ̈r në biäk de göl ë Melkidhedek, wun ayï man ayï kuarken. Acïn raan ŋic ruöön ë thou en ayï të ë dhiëëthë ye, yen acït Wën ë Nhialic, në luɔi cï ye tɔ ye bɛ̈ny ë kake Nhialic aɣet athɛɛr.
Raan ee kërac looi, ka ye këde jɔŋdït rac, jɔŋdït rac yen aa gɔl luɔi ë kërac ɣɔn ciɛkë käŋ. Yen aa tulë Wën ë Nhialic, bï luɔi de jɔŋdït rac bɛ̈n riɔ̈ɔ̈k.