11 Aa bɔ̈ tëde kɔcke, ago kɔcke ye cuö gam.
Go bɛ̈ɛ̈r an, “Yɛn aa cïï tucë kɔc kɔ̈k, yɛn a tucë amɛ̈l cï määr amɛ̈l ke baai de Yithriɛl tei, keek kapäc.”
Ku amɛɛn kɔc ke paanden, gokï kɔc tuɔɔc ë yecök, kɔc bï e lɔ lueel an, ‘Wo cïï raanë kɔɔr luɔi bï en wo cieŋ.’
Aa nu ë piny nɔm, ku yen aa cak piny, ku aa kuc piny.
Ku kɔc cï gam, kek aa miɔc ë riɛl bïk aa mïth ke Nhialic, kek kɔc gam rinke:
Ku yöök raanpiööcë an, “Woi moor ka.” Na wën, ë thaarë guöp, ke jɔ raanpiööcë nööm leer paande guöp.
Go ya cäätɔ në ka cï tïŋ ku në ka cï piŋ, go këde aa lueel, ku acïn raan ë këde gam.
“Wek wäthii, mïth ke baai de Abraɣam, ku kɔc nu ë weyiic ëbɛ̈n kɔc riëëu Nhialic, jamë acï tuöc week, jam de Konydewëiyë!
Go Paulo kekë Baranaba agokï nyïïn riɛl, ku jɔkï lueel an, “Jam ë Nhialic acï dhil kɔn guiëër week. Ku ënɔɔnë, luɔi cä wek e nyaai, ku cäk röt tɔ ye kɔc cïï rɔ̈ŋ në pïïr athɛɛr, tiëŋkï, wo ë röt yal të nu Juöör.
Na wën, aa cuk röt tɔ̈ɔ̈ŋ, ke wo jɔ lɔ ë abëlic, ku dhunykï kenïïm bei.
Aluɛɛl alë an, Kërtho acï aa raan ë aŋueel luööi në baŋ de yic de Nhialic, ke bï ka cï kɔn lɛ̈k kuarkuɔ tɔ ye yith,
Ee yic en luɛɛl në Kërthoyic, yɛn cïï lueth tör, ku jam cä yök ë yapiɔ̈u ee cäätɔ kekë yɛn ëtök ë Wëidït ɣer yiic an:
kuarkuɔ ayek kaken, ayï Kërtho aya abɔ̈ në keek në dhiënh ë dhiëëthë ye, raan nu ë käŋ nïïm kedhie, ku ye Nhialic de guöp athiɛɛi athɛɛr. Amiin.
Na wën, aacï run thök, ke Nhialic toc Wënde, bï dhiëëth ë tik, ku dhiëth ë löŋic,
