Acï week tïŋ ke we loi ka mɛɛn keek. Acï week tïŋ ke we kuany yiëth kɔ̈k cök ë kur nïïm ku ë duumiic, cït man ë mony cïï tiiŋ ë raan thiëëk kek diir, ku cït thɔn ë kɛɛu cop ŋun ë kɛɛu. Amawoou në week kɔc ke Jeruthalem, wek cï luöi këtuc, ee nɛn yen bä wek dikëdik?
Piny acï thiäŋ ke kɔc cïn adöt tëde Bɛ̈nydït, ayek rëër ke ke loi karɛc, ku yek riɛlden kuöc luɔi. Në biäk de aciɛɛn ë Bɛ̈nydït piny adhiau, ku ɣään ke nyuäth ë jɔ̈ɔ̈ric acïk ril wei.
Kënë abï aa riääkden në biäk cï kek karɛc looi, acïk diëër lei kɔɔr ku acïk lueth lueel ë rin ke Bɛ̈nydït. Kënë acie këde Bɛ̈nydït piɔ̈u, Yen aŋic kë cïk looi, ku ee cäätɔ de kërɛɛc cïk looi. Acïï Bɛ̈nydït lueel.”
Aye Bɛ̈nydït lueel an, “Wek kɔc ke Babilonia, wek cï jurdï rum. Wek mitpiɔ̈ɔ̈th ku lak piɔ̈ɔ̈th yum, wek wïïl piny cï weŋ käm rap, ku ciëtkï jöŋgör kïïu,
‘Du tiiŋ de raan däŋ woi në yïpiɔ̈u, ku du ɣönde woi në yïpiɔ̈u, ayï pinyde, ayï lïïmke, ayï ɣɔ̈kke, ayï mulke, ayï këriëëcdɛn tɔ̈u kekë yen ëbɛ̈n du woi në yïpiɔ̈u.’