Në wuöt nu ë piny thar, wo ee diɛt ke dhuëëŋ leecë Raan piɛthpiɔ̈u piŋ. Ku acïn aŋäth tëde Yɛn! Amawoou, yɛn dhiau piɔ̈u! Kɔc ayek a nyiɛɛn, ku nyiinden ee lɔ ke ŋuak rɔt arëët.
Aa ŋiɛc nɔn cïï ë week duëër ŋɔ̈ɔ̈th, në biäk cïï ë week ŋic ke we ye kɔc ee käŋ rɛɛc. Yeka kɛ̈n wek ee kë cït ee kënë kɔn piŋ taitai, eeŋö cïn en wɛ̈t töŋ cï kɔn tëëk në weyïth ë wïl.
Go Jeremia lueel an, “Bɛ̈nydït na luɛɛl göönydï wo Yïn, Yïn bïï yök ke yï de nɔm yic. Ku Yïn bä dhil luɔp në biäk de kake guiɛɛr de löŋ yic. Eeŋö ye kɔc ee karɛc looi kuɛth? Eeŋö ye kɔc ee ruëëny looi tiam?
Yɛn bï kɔc ke ater tooc bïk tim de enap de kɔckï lɔ yɛp piny, ku acïkï keek bïï riɔ̈ɔ̈k taitai. Abä keek yɔ̈ɔ̈k bïk kër tɛm nïïm wei, në cïï ee kërkë ee kakï.
Acïk Bɛ̈nydït luööi të cïn gäm. Ku mïthken acïkï ee mïth ke Nhialic. Ku abïï Nhialic keek riɔ̈ɔ̈k ayï duumken në biäk de dhuëëŋdɛn de wil ë pɛɛi ye kek yiëth guöt.