Na jɔ mim ke cïn kë luel, në akööl cït aa köölkë, ke kuɔɔny de Judai abï bɛ̈n tëdäŋ, ku abï keek kony wëi, ku yïn abï thou, ku baai de wuur abï nyin riäär ëbɛ̈n. Ku eeŋa ŋic en, nɔn ë bïï yïn, abä ya tiiŋ ë Melik në biäk de kë cït ee kënë!”
Go bäny ke kake Nhialic ku tït jɔ lɛ̈k bäny ku kɔc an, “Raanë arɔ̈ŋ bïï kuöm thuɔɔu, ë biäk cï yen kërac luɛɛl ë päänydïïtda guöp. Acäk piŋ në weyïth.”
Na wën, ke bɛ̈ny de rem, kekë kɔc cath në yen, kɔc tit Yecu, të cï kek niɛŋ cï piny rɔt niɛŋ tïŋ, ku tïŋkï ka cï looi, agokï riɔ̈ɔ̈c arëët, ku luelkï an, “Ee yic, kënë ee Wën ë Nhialic!”
Go awuɔɔu dït rɔt cak, kɔc ee löŋ gɔ̈ɔ̈r kɔc ë mat ë Parithai acïk röt jɔt, teerkï, luelkï an, “Acïn kërɛɛc cuk yök tëde raanë, ku na de jɔŋ cï jam kekë yen, ayï tunynhial, duku biɔ̈k ë Nhialic!”